ساختار آبشش و فراوانی یونوسیت های آن در لارو بیست و پنج روزه تاسماهی ایرانی (acipenser persicus borodin 1897).

ساختار آبشش و فراوانی یونوسیت های آن در لارو بیست و پنج روزه تاسماهی ایرانی (acipenser persicus borodin ۱۸۹۷).

ساختار آبشش و پراکنش یونوسیت در بافت آبششی لارو بیست و پنج روزه تاس ماهی ایرانی (3/417 میلی گرم میانگین وزن) به روش بافت شناسی کلاسیک و رنگ آمیزی h&e; بررسی شد. برای مشاهده یونوسیت با آشکارسازی آنزیمna+, k+-atpase ، از آنتی بادی  iggα5و آنتی بادی fitc،در میکروسکوپ نوری فلورسانس با فیلترهای nm 490-450 استفاده گردید. نتایج نشان داد در هر محفظه آبششی، چهار کمان آبششی کامل و نیمه آبشش سرپوش آبششی ق...

حساسیت چشایی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus borodin، 1897) نسبت به طعم شیرینی و تلخی

در این مطالعه ترجیح چشایی بچه تاسماهیان ایرانی نسبت به 4 غلظت ساکارز (10، 1، 0/8 و 0/5 %) و 4 غلظت کلریدکلسیم (10، 1، 0/5 و 0/1 %) به کمک آزمون های رفتاری مورد شناسایی قرار گرفت. ماهیان مورد استفاده به 3 گروه وزنی کوچک (با میانگین وزن 10 - 7 گرم)، متوسط (20 -15 گرم) و بزرگ (28- 23 گرم) تقسیم شدند. نتایج مطبوعیت چشایی داخل و خارج ده...

پرورش بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin, 1897) در استخرهای خاکی و بررسی عوامل مؤثر بر رشد آن

توانائی تنظیم یونی– اسمزی و تحمل شوری در بچه تاسماهی ایرانی (acipenser persicus (borodin, 1897

توانائی تنظیم یونی_اسمزی و تحمل شوری بچه تاسماهی ایرانی  در اندازه و سنین مختلف به تعداد 90 عدد در هر تیمار در آب شیرین (‰5/0>)، مصبی (‰5/9) و لب شور دریای خزر (‰5/12) مورد بررسی قرار گرفت. بچه ماهیان مستقیماً از آب شیرین به آب مصبی و لب شور انتقال داده شدند. امکان کنش جریان تنظیم یونی _ اسمزی روی چند شاخص مهم، در پایان 168 ساعت سازش با آب لب شور دریای خزر، آزمایش گردید. مرگ و میر (بیش از 50 درص...

تعیین جنسیت تاسماهی ایرانی (borodin, 1897) acipenser persicus با استفاده از نشانگر مولکولی aflp

ماهیان خاویاری به دلیل تولید خاویار، از جمله گونه های با ارزش اقتصادی بالا می باشند. به دلیل عدم وجود تفاوت مورفولوژیکی بین ماهیان نر و ماده، تاکنون به وسیله ی جراحی و در سنین 4-3 سال تعیین جنسیت صورت می گیرد. از آنجا که این جراحی و سایر روش های موجود به ماهی آسیب زده و امکان تعیین جنسیت در سنین پایین وجود ندارد، یک راه حل مناسب جهت این مسئله استفاده از نشانگرهای dna می باشد. استفاده از نشانگره...

اثر دوزهای تحت کشنده سم اندوسولفان بر بیان ژن HSP70 و آسیب‌های بافت آبشش در تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin, 1897)

افزایش ورود آلاینده‌هایی نظیر آفت‌کش‌ها می‌تواند اثرات مخربی بر اکوسیستم‌‌های آبی و آبزیان داشته باشد. در این تحقیق اثر دوزهای تحت‌کشنده (10، 20 و 40 میکروگرم در لیتر) سم اندوسولفان بر بیان ژن HSP70 و آسیب‌های بافت آبشش در بچه‌تاس‌‌ماهیان ایرانی در مواجهه چهارده روزه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور نمونه‌برداری از بافت کبد و آبشش در روزهای اول، دوم، هفتم و چهاردهم انجام گرفت. نتایج نشان داد ک...